Voorbeelden van tics en ongewenste gewoontes zijn:

• Enkelvoudige tics:  tics zijn korte, herhaalde bewegingen of geluiden waar iemand weinig tot geen controle over heeft. Voorbeelden van tics zijn knipperen met de ogen, trekken met de mond, schudden met het hoofd of het maken van simpele geluiden zoals kuchen, snuiven of keel-schrapen. Hoewel een tics vaak onschuldig zijn, kan het voor degene die er last van heeft erg vervelend of storend zijn. Buiten dat kan ook gevoelens van onzekerheid of schaamte veroorzaken. 

• Syndroom van Gilles de la Tourette: als er sprake is van meerdere motorische tics, minstens één vocale tic, én deze symptomen lager dan 1 jaar bestaan, kan er sprake zijn van Gilles de la Tourette.  Mensen met Gilles de la Tourette hebben relatief vaak ook ADHD of dwangklachten.  Cognitieve gedragstherapie kan helpen de tics te verminderen: ongeveer twee derde van de cliënten ervaart na behandeling 50% minder tics. 

• Haren draaien of trekken: soms voelt iemand de onweerstaanbare drang om zijn of haar eigen haar uit te trekken. Dit kan hoofdhaar zijn, maar ook wenkbrauwen, wimpers of andere lichaamsbeharing. Deze aandoening gaat vaak gepaard met gevoelens van schaamte, stress of frustratie.  Gelukkig is behandeling mogelijk en deze bestaat uit gedragstherapie, mindfulness en in sommige gevallen medicatie. 

• Huidpulken & Nagelbijten: als je herhaaldelijk en dwangmatig nagelbijt of aan de huid pulkt, vaak tot het punt dat er wondjes of littekens ontstaan, dan kan het goed zijn om professionele hulp te zoeken om dit gedrag te verminderen.  Bepaalde interventies vanuit de cognitieve gedragstherapie kunnen helpen om deze ongewenste gewoonten aan te pakken. 

• Andere vormen van ongewenste of slechte gewoonten: er zijn talloze soorten ongewenst gewoontegedrag. Denk bijvoorbeeld aan duimzuigen, snoepen, overdadig medicijngebruik, verslavingen aan drugs, alcohol of nicotine, het buitensporig gebruik van social media, porno- of shopverslaving en ga zo maar door. Kenmerkend voor al deze problemen is de neiging om alsmaar aan het gedrag toe te geven. Erna ontstaan meestal gevoelens van schuld of spijt. Terwijl sommige van deze problemen een gespecialiseerde behandeling vereisen, kan veel ongewenst gewoontegedrag effectief worden aangepakt met cognitief gedragstherapeutische technieken, zoals zelfcontroleprocedures en habit reversal.